Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 07-02-2022

Maxime DU CAMP

betekenis & definitie

Frans schrijver (Parijs 8 Febr. 1822 -Baden-Baden 8 Febr. 1894), was van huis uit gefortuneerd en is vooral bekend geworden door zijn vriendschap met Flaubert*, met wie hij een reis maakte naar het Oosten. Zijn reisbeschrijvingen — die behoren tot de eerste werken met fotografische reproducties naar foto’s van de schrijver — zijn wel levendig, maar nogal oppervlakkig en niet erg betrouwbaar, wat duidelijk blijkt uit En Hollande(i8$g).

Zijn venijnige gezindheid komt vooral uit in de hoogst onbillijke memoires over de Commune. Zijn Souvenirs littéraires (2 dln, 1882-1883) geven pikante bijzonderheden over zijn tijdgenoten, maar moeten met de grootste omzichtigheid geraadpleegd worden. Maxime du Camp was het type van de arrivist, die met alle middelen tracht zich een plaats in de letterkundige wereld te verwerven; bij zijn leven is hij daarin geslaagd, maar zijn roem is na zijn dood al heel gauw verbleekt. Volgens zijn wens mochten zijn gedenkschriften eerst 50 jaar na zijn dood worden gepubliceerd; dit geschiedde in 1949. Zij omvatten de periode van 1830 tot 1882 en geven een levendig beeld van hetgeen zich achter de schermen in het politieke leven van deze periode heeft afgespeeld.DR R. WIARDA

Bibl.: Souvenirs et Paysages d’Orient (1848); Egypte, Nubie, Palestine et Syrië (1852); Le Livre posthume. Mémoires d’un suicidé (1853); Les Beaux-Arts k 1’Exposition Univ. (1855); Les Chants modemes (1855); Le Salon (1857, *59, *6i» *63, ’65, ’66); Les Gonvictions (1858), poésies; Paris, ses organes, ses fonctions, et sa vie dans la seconde moitié du XlXe siècle (1869-1875), 6 vol.; Les Convulsions de Paris (1878-1879), 4 vol.;UneHistoired’Amour (1888); Théophile Gautier (1890). Zeer interessant voor de kennis van zijn tijd zijn zijn Souvenirs d’un demi-siècle (2 dln, 1949), I 1830-1870, II 1870-1886.

Lit.: Sainte-Beuve, Causeries du Lundi XII (1857); L. Maynial, Flaubert et son milieu (Paris 1927); R. Dumesnil, Gustave Flaubert (Paris 1932).

< >