Nederlands oriëntalist (Irnsum 15 Jan. 1851 - Utrecht 10 Febr. 1943), promoveerde in 1875 te Leiden op dissertatie: De strijd over het dogma in den Islam. Daarna werd hij te Leiden lector in het Perzisch en Turks en tevens adjutor bij het Legatum Warnerianum. Van 1890 tot 1917 was hij hoogleraar te Utrecht in het Hebreeuws en de Israëlietische oudheden.
Houtsma’s publicaties bewegen zich op de gebieden van Arabisch, Perzisch, Turks en Hebreeuws. Houtsma heeft een belangrijk aandeel gehad aan de totstandkoming van de Éncyclopaedie van de Islam, waarvan hij van 1897 tot 1924 hoofdredacteur was. Hij was lid van de Kon. Akad. van Wetenschappen.Bibl.: bekendste tekstuitg.: Al-Ja’qubi Historiae, 2 dln (Leiden 1883); Textes rélatifs à l’histoire des Seldjoucides (Leiden 1886-1902).
