Frans scheik. (Parijs 25 Oct. 1827-18 Mrt 1907), was sinds 1860 hoogleraar in de organische chemie aan de Ecole de Pharmacie, sinds 1865 aan het Collège de France te Parijs. Hij heeft ook een politieke rol gespeeld en was, behalve senator, vani886-1887 en van 1895-1896 minister.
Behalve door zijn baanbrekende synthetische onderzoekingen op het gebied der organische chemie, is hij bekend geworden door zijn calorimetrische onderzoekingen en ook als vorser op het gebied van de historie der chemie. Op Berthelot’s arbeid, ook als historicus, is veel critiek geleverd. Niettemin geldt hij, en terecht, als een van Frankrijks grote chemici en als een onderzoeker van buitengewone veelzijdigheid en originaliteit.Bibl.: Essai de méchanique chimique fondée sur la thermochimie (waarin hij de resultaten van zijn in de „Annales de chimie et de physique” verspreide thermochemische onderzoekingen samenvatte; zijn theoretische inzichten zijn echter thans weerlegd). Voorts: Chimie organique fondée sur la synthèse (2 dln, 1860); Leçons sur les méthodes générales de synthèse (1864) ; Sur la force de la poudre et des matières explosives ( 1872) ; La synthèse chimique (1875) î Les origines de l’alchimie (1885) ; La chimie au moyen-âge (3 dln, 1893); Traité pratique de calorimétrie chimique (1893).
Lit.: Cinquantenaire scientifique de M. B., 24 Nov. 1901 (1902) ; C. M. v. Deventer, M. B. in: Mannen en vrouwen v. beteek. (1893). ^
