Romeins Stoïsch filosoof, leraar van de dichters Persius en Lucanus, schreef vele geschriften van wijsgerige en rhetorische inhoud, zowel in het Latijn als in het Grieks. Hij werd door Nero in 66 of 68 n.
Chr. verbannen. Van zijn Latijnse geschriften is bewaard Artis rhetoricae epitome (ed. Graeven, Berlin 1891), van zijn Griekse, een in de Latijnse vertalingen gewoonlijk genoemde Commentarius de natura deorum gentilium (ed. Lang, Leipzig 1881), een droog en schools overzicht van de Stoïsche mythenverklaring.
Het is tegenwoordig wel uitgemaakt, dat de genoemde geschriften van dezelfde auteur afkomstig zijn; of de op zijn naam bewaarde scholiën op Persius e.a. eveneens van zijn hand zijn, is onzeker. Een in de 13de eeuw ontstaan en in de middeleeuwen veel verbreid geschrift, Disticha magistri Cornuti (ed. Liebl, 1888) is een grammatisch leerdicht en staat met de filosoof in generlei verband.Lit.: Uitvoerige bespreking van C. in F. Villeneuve, Essai sur Perse (Paris 1918).
