is de naam voor een sociaal-politieke richting die vooral in Duitsland in het laatste kwart van de 19de eeuw van belang was, en wel als bestrijdster van een extreem laisser-faire. De groepering bestond vnl. uit hoogleraren, vandaar de, van tegenstanders afkomstige, benaming.
Organisatorisch was de groep verbonden in de Verein für Sozialpolitik die voortkwam uit een in 1872 te Eisenach gehouden congres over de sociale kwestie. Het program was breed en evolutionnair. Men beoogde vooral voorzieningen voor maatschappelijk zwakkeren: ziekteverzekering, woningbouw, regels omtrent schadelijke arbeid. De voornaamste figuren waren Schmoller, Brentano en Wagner. Deze laatste werd vooral bekend om zijn belasting-politieke programma, waarin de progressieve belastingheffing was opgenomen. In Nederland was mr Treub een aanhanger van zijn ideeën. De vereniging bestond in de 20ste eeuw voort doch verloor gaandeweg haar politiek karakter.
