Ritter, Oostenrijks psychiater (Wels, Boven-Oostenrijk 7 Mrt 1857 - Wenen i Oct. 1940), studeerde te Wenen en promoveerde aldaar in 1880; hij was van 1893 tot 1928 hoogleraar voor zenuw- en zielsziekten te Wenen. Reeds in 1887 deed hij waarnemingen over de invloed van koortsige ziekten op psychosen.
Na jaren experimenteren met verschillende methoden bracht hij in 1917 bloed van malariapatiënten over op lijders aan dementia paralytica (2 dementie) en slaagde er in, bij deze tot nog toe ongeneeslijke geestesziekte belangrijke verbeteringen tot stand te brengen.Het succes van de malariatherapie werd door anderen bevestigd en in 1927 kreeg Wagner von Jauregg voor deze ontdekking de Nobelprijs voor geneeskunde en physiologie. Hij deed verder belangrijk werk over myxoedeem, cretinisme, erfelijkheidsleer en gerechtelijke psychiatrie.
