Frans medailleur en beeldhouwer (Montagne, dep. Oise, 12 Juli 1839 - Parijs 13 Juli 1909), was een leerling van Jouffroy en Oudiné.
In 1863 behaalde hij de grand prix de Rome, waarop hij zijn studiën van 1864-1868 in Italië voortzette. Naar Parijs teruggekeerd, maakte hij spoedig zulk een opgang met zijn werk, dat hij tot medailleur van Frankrijk werd benoemd. In 1881 werd hij lid van de Académie des Beaux Arts. Naar zijn meeste ontwerpen werden medailles gegoten, in de laatste jaren van zijn leven vooral door Liard te Parijs naar door Tasset met zijn reductiemachine gemaakte verkleinde modellen.
Hij is een der beste vertegenwoordigers der nieuwe richting in de Franse medailleerkunst. Hij modeleerde zijn koppen en zinnebeeldige voorstellingen in krachtige, dikwijls bijna ruwe trekken, die de kunstvolle uitvoering van zijn werk, dat uitmuntte door de realiteit van het uitgebeelde, eer bevorderde dan schaadde. Als beeldhouwer heeft Chaplain o.a. in steen gehouwen de standbeelden van de schilders Henri Régnault en Gros, terwijl hij vooral marmeren borstbeelden maakte.Lit.: Roger Marx, Les médailleurs franç. dep. 1789 (Paris 1897); A. Lichtwark, Die Wiedererweckung der Medaille (Dresden 1897) ; M. Mazerolle, J. C.
Ch., Biographie et catalogue de son œuvre (Paris 1897).
