Frans geleerde en staatsman (Parijs 19 Aug. 180524 Nov. 1895), was sinds 1838 professor in de Griekse en Rom. filosofie aan het Collège de France en is enerzijds o.a. bekend om zijn Aristoteles-studiën en zijn beoefening der Indische filosofie, anderzijds omdat hij, na in 1848 lid van de Nationale Vergadering geweest te zijn, in 1852 weigerde de eed op de constitutie van het Tweede Keizerrijk af te leggen. Als hoogleraar werd hij dus afgezet.
In 1871 was hij medewerker van Thiers en van 30 Sept. 1880 tot Nov. 1881 minister van Buitenl. Zaken in het Kabinet-Ferry, als hoedanig hij toenadering tot Duitsland zocht. De meest belangrijke gebeurtenis tijdens zijn ministerschap was de annexatie van Tunis.Lit.: Picot, B. S-H., notice historique (1899).
