John Benjamin (Epworth 17 Juni 1703 - Londen 2 Mrt 1791) en Charles (Epworth 18 Dec. 1707 - Londen 29 Mrt 1788), stichters der Methodistenkerken, waren zoons uit een predikantengeslacht.
John kwam in 1720 in Christ Church te Oxford, werd in 1729 geordend, kwam te Oxford terug en stichtte met zijn broeder Charles, die in 1726 in Christ Church was gekomen, een kleine groep, die geregeld in de kathedraal communiceerde en daarom de niet ongewone naam methodisten kreeg. In 1735 gingen beide broeders met generaal Oglethorpe mede naar Georgia om er het Evangelie te prediken, ondervonden de teleurstelling dat zij niet met heidenen maar met rauwe kolonisten te doen kregen, keerden het volgend jaar reeds weder terug, doch met de winst van kennismaking met de Hernhutters aan boord tijdens de heenreis; hieruit vloeide de samenwerking met de Moravische Broeders voort. 24 Mei 1738 beleefde John zijn bekering, bezocht daarna Hernhut en begon in 1739 zijn openbare prediking in verbinding met George Whitefield te Bristol. Wegens hun quietisme wezen de gebroeders Wesley in 1740 verdere relatie met de Hernhutters af, in 1741 ging John ook zijn eigen weg naast Whitefield.
Overal in Engeland ontstonden „United Societies of Methodists”, door John georganiseerd, op reizen, die naar men zegt in totaal zich over 250 000 mijl uitstrekten en bij een prediking van 40 000 sermons. Charles, minder groot als organisator en ook verstandelijk niet in dezelfde graad begaafd als zijn broeder, was een even belangrijk prediker, vooral onder de verwaarloosde volksklasse. Charles is dichter van meer dan 6000 kerkliederen. Na bestreden te zijn, met name door Toplady, en zich in zijn „Arminian Magazine” verdedigd te hebben, begon John in 1784 presbyters te wijden en ordende hij Thomas Coke, die de wijding der Engelse Kerk bezat, tot superintendent voor de Methodisten in Amerika. Bij de „Deed of Declaration”, die John’s werk was, werd de Methodistische Kerk in Engeland als een aparte kerk georganiseerd. Haar uitbreiding en invloed zijn algemeen bekend.
Bibl.: Journal of J. W., ed. N. Curnock, 8 vol. (1909-’16); Sermons, ed. E. H.
Sugden (1921); Journal and Letters of Ch. W., cd. Jackson (1849); Works, 14 vols, ed. Jackson (i829-3i).
Lit.: W. H. Hutton, J. W. (1927); D. D. Thompson, J.
W. as a Social Reformer (1928); H. M. van Nes, J. W. (1907); R. Southey, The Life of W. and the Rise and Progress of Methodism (1928); J. S. Simon, J.
W. and the Religious Societies (1921); Idem, J. W., the Master Builder (1927); E. N. Impeta, De leer der heiliging en volmaking bij W. en Fletcher (1913); Methodist Hymn Book Illustrated, ed. J. Telford (1906); F.
Baker, Ch. W. as revealed by his letters (1948).
