Duits dialectdichter (Bazel ii Mei 1760 - Schwetzingen 22 Sept. 1826), studeerde theologie, werd gymnasiumleraar te Karlsruhe en in 1819 prelaat der Evangelische Kerk. Zijn Alemannische Gedichte (1803), die meermalen herdrukt werden (o.a. in Reclams Universalbibliothek), schreef hij in de tongval, die in Zwaben gebruikt wordt.
Zij bevatten fraaie natuurschilderingen en zedeschetsen, die aan het leven der landlieden ontleend zijn.Bibi.: Der rheinische Hausfreund, oder Neuer Kalender mit lehrreichen Nachrichten und lustigen Erzählungen (1808-1815); Das Schatzkästlein des rheinischen Hausfreundes (een verzameling populaire kleine verhalen, 1811); Die biblischen Geschichten (2 dln, 1824). Zijn werken zijn o.a. in de Deutsche Klassikerbibliothek (Hesse) uitgegeven.
Lit.: Werner, Studien zu H.’s Alemann. Gedichten, diss. München (1925); S. Löffler, J. P. H., Wesen und Wurzeln seiner dichterischen Welt (1944).
