Nederlands pharmaceut en scheikundige (Nijkerk 19 Jan. 1851 - Groningen 1 Juli 1915), sinds 1876 in Japan, waar hij later hoogleraar in de chemie te Tokio was. In 1897 werd hij hoogleraar in de pharmacie en toxicologie te Groningen, in 1905 hoogleraar in de organische chemie aldaar.
Hij had een zeer grote practische ervaring; hij heeft zich vooral bekend gemaakt door zijn onderzoekingen van tropische plantenstoffen en door zijn nauwkeurige refractometrische bepalingen aan synthetische organische producten. De eerste Japanse pharmacopee werd door hem samengesteld. Zijn talrijke wetenschappelijke verhandelingen zijn in de gewone vaktijdschriften verspreid.Bibl.: Tafeln zum Gebrauche bei der Bestimmung von Brechungsindices nach der neuen Methode der konstanten Deviation von 40° (1909); Recherches réfractométriques (1919).
Lit.: Jaarboek Rijksuniv. Groningen (1914-’15).
