Nederlands letterkundige (Zierikzee 8 Oct. 1836 - Amsterdam 21 Oct. 1908), studeerde te Leiden in de rechten en vestigde zich als advocaat te Amsterdam. Behalve enige publicaties voor de handel schreef hij populaire romans en verhalen, o.a. verzameld in Geschiedkundige werken, novellen engedichten (4 dln, 1863-’64).
Voorts Pius VII en zijn tijd (1861), De godsdienst uit Staaten regtkundig oogpunt (1871) en onder het pseudoniem Quos Ego de roman Waarom (2 dln, 1863). Bekendheid verwierf hij vooral door zijn vertaling in Nederlandse terzinen van Dante’s Divina Commedia. Van 1876 tot 1883 leidde hij De Wachter, Nederlandsch Dante-orgaan. In 1885 verscheen zijn bundel terzinen Canzonen.
