Deens schrijfster (Salling 24 Juli 1865 - Kopenhagen 4 Febr. 1907). In 1892 trouwde zij met een dominee, N.
H. Clausen, die 10 jaar later stierf. Daarna wijdde zij zich geheel aan de literatuur. Haar gedichten en romans zijn zeer sentimenteel. Motieven heeft ze gedeeltelijk aan Ibsen ontleend. Haar personen zijn nooit levende mensen, maar geconstrueerde, poëtisch voelende wezens.
De vorm en dialoog zijn hiermee in overeenstemming. Ondanks alle gebreken werden haar werken in hun tijd meer gelezen dan die van enige andere Deense schrijver.Bibl.: Haar belangrijkste werken zijn: Olaf Tryggvason, een vertellend gedicht; de romans Inga Heine (1898); Farbror Frans (Het verloren tooverland, 1902); Kjeld (1903); Sonja (1905); de dichtbundels Fra Markvejen (Aan de weg door het veld, 1890); Fugleviser (Vogelgezang, 1895) en Gyldenregn (Gouden regen, 1901).
