Frans natuurkundige (Parijs 18 Sept. 1819 - 12 Febr. 1868), studeerde aanvankelijk in de geneeskunde, maar legde zich inzonderheid toe op de natuurkunde. In het bijzonder heeft hij een wereldberoemde naam verworven door de naar hem genoemde slingerproef, die een zichtbaar bewijs verschaft voor de omwenteling der aarde om haar as.
In 1854 publiceerde hij een werk over het verschil in snelheid van het licht in lucht en water. Ook beschreef hij de inducliestromen in kernen van week ijzer of andere metaalmassa’s in een wisselend magnetisch veld (Foucault-stromen of wervelstromen). Sedert 1855 aan het observatorium te Parijs verbonden, verbeterde hij de astronomische instrumenten en vervaardigde uitstekende spiegeltelescopen. Zijn opstellen zijn geplaatst in de Comptes rendus en in de Bibliothèque d'instructionpopulaire.Bibl.: Travaux scientifiques éd. p. C. M. Gabriel (Paris 1878).
