Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 28-12-2022

Jean baptiste siméon CHARDIN

betekenis & definitie

Frans schilder (Parijs 2 Nov. 1699 -6 Dec. 1779), was leerling van P. J.

Cazes en van Nicolas Coypel. Onder J. B. van Loo werkte hij mee aan de restauratie van een der galerijen in het kasteel van Fontainebleau. In 1728 werd hij lid van de Académie.

Chardin leefde teruggetrokken in de faubourg Saint-Germain en is vooral de schilder geworden van het eenvoudige burgerleven in het Frankrijk van zijn tijd, in tegenstelling met een Boucher en tijdgenoten, die hun onderwerpen bij voorkeur een amoureus en elegant karakter gaven. Vooral aanvankelijk schilderde Chardin stillevens, voorts echter genre-taferelen van een grote natuurlijkheid en eenvoud. Op onovertroffen wijze wist hij in dergelijke stukken de intimiteit van het huiselijke leven te suggereren. Prachtig is zijn coloriet.

Op later leeftijd begon hij portretten in pastel te maken, die mede tot het beste deel van zijn oeuvre behoren en zelfs tot de allerbeste conterfeitsels die er ooit in pastel zijn gemaakt. In zijn tijd stond Chardin tamelijk apart.

< >