graaf (sedert 1822), Frans politicus (Toulouse 14 Apr. 1773 - 13 Mrt 1854), werd in 1815 volksvertegenwoordiger als een van de leiders der ultraroyalisten. Eind 1820 werd hij minister zonder portefeuille, min. van Financiën en van 1822-1828 minister-president.
Zijn voornaamste regeringsdaden waren: de expeditie naar Spanje om Ferdinand VII te helpen tegen de liberalen (1823) en de instelling der doodstraf op heiligschennis. Vooral de laatste wet wekte veel verzet. Zijn aftreden werd bewerkstelligd doordat de Kamer een wet op het eerstgeboorterecht bij adellijke erfenissen afstemde. Van 1887-1889 verschenen de Mémoires et correspondance de Villèle (5 dln).Lit.: de Neuville, Notice historique sur le comte de V. (Paris 1855).
