Nederlands schilder (Rees aan de Rijn 28 Jan. 1688 - Amsterdam 11 Nov. 1772), was de zoon van de schilder Julius Quinkhard en leerde de kunst bij zijn vader en te Amsterdam bij Arnold Boonen, Christoffel Lubienietzky en Nic. Verkolje.
Van 1710 af woonde hij in Amsterdam, waar hij in 1723 het burgerrecht verkreeg. Ook werkte hij enige tijd in Utrecht. Zijn specialiteit waren portretten van deftige heren, als hoogleraren en predikanten; voorts schilderde hij portretgroepen en ook wel genretaferelen. Hij was tevens miniaturist. Werk van hem bevindt zich o.a. in het Rijksmuseum en de musea te Haarlem en Utrecht. Zijn zoon Julius (Amsterdam ged. 11 Dec. 1734 - begr. 30 Mei 1795) was een leerling van hem.
