Nederlands paedagoog (Oudvossemeer, Tholen 25 Mei 1835 - Dinteloord 10 Mrt 1897), werd in 1858 hoofd van een school te Zierikzee, in 1859 te Dinteloord. Van 18801897 was hij ook Directeur van de Normaalschool.
Hij was geheel autodidact. Samen met De Raaf, zijn mederedacteur in het Nieuw tijdschrift ter bevordering van de studie der paedagogiek, ontwikkelde hij een grote activiteit en propageerde hij de paedagogische inzichten van Herbart. Daarnaast publiceerde hij talrijke artikelen over psychologische en practisch-paedagogische onderwerpen. Zijn veelzijdigheid en grote belezenheid blijken uit zijn hoofdwerk: Woordenboek voor Opvoeding en Onderwijs, dat in 1882 als eerste werk van dien aard in Nederland verscheen.Bibl.: Beginselen der natuur- en scheikunde (Schoonhoven 1876); Kant (Amsterdam 1883, Paed. Bibl. nr 16); Beginselen der opvoedingsleer naar de denkbeelden van Herbart (Groningen 1885).
Lit.: A. J. Straatman, Luctor et emergo, J. Geluk, in: Paed.
Studiën, XIX (1938).
