Nederlands bronsgieter en medailleur (Antwerpen 21 Oct. 1530 31 Mei 1606), was de zoon van een beambte van de Antwerpse Munt, en zelf sedert 1572 eveneens hieraan verbonden, jong maakte hij een studiereis naar Italië, waar hij o.a. werkte in het atelier van de vermaarde hofbeeldhouwer van Karel V, Leone Leoni, die sterke invloed op zijn werk uitoefende. Hij maakte naam door enige grote bronswerken, het grafmonument van Karel de Stoute te Brugge en het standbeeld van Alva te Antwerpen, dat in 1577 werd gesloopt; in 1563 verkreeg hij de titel van hofbeeldhouwer en medailleur van Philips II.
Het meest blijvende deel van zijn œuvre zijn de talrijke in zilver of lood gegoten portretpenningen van de vooraanstaande figuren van zijn tijd: de landvoogdes Marg. van Parma, kardinaal Granvelle, de graaf van Hoorne, de raadsheer Viglius en vele anderen. Zijn penningen zijn zelden gesigneerd en niet alle toeschrijvingen zijn verantwoord.Lit.: J. Simonis, L’art du médailIeur en Belgique, II (1904), blz. 43-186.
