is in de meetkundige kristallografie een veelvlak (polyëder) dat in een kristalstelsel, bij een bepaalde verhouding, waarin de kristallografische assen door zijn vlakken gesneden worden, het hoogste aantal vlakken bezit. Holoëders treden in elk kristalstelsel in die klasse op, die de hoogste graad van symmetrie bezit, dus het grootste aantal van symmetrie-elementen bevat.
Die klasse wordt daarom de holoëdrische genoemd.Van holoëders spreekt men, wanneer in hetzelfde stelsel ook polyëders bestaan, die minder vlakken bezitten, die echter de kristallografische assen in dezelfde verhouding snijden als die van de holoëders. z verder hemiëders.
