Duits schrijver (München-Gladbach 12 Sept. 1889 - Remagen 18 Juni 1936), werd, evenals zijn vader, ketelmaker. Hij maakte, hier en daar in fabrieken werkend, te voet grote reizen door Duitsland, Oostenrijk en Italië.
Zwervend trachtte hij zijn kennis te vermeerderen. In de Wiener Arbeiterzeitung publiceerde hij zijn eerste gedichten. Bekend werd hij plotseling bij het uitbreken van Wereldoorlog I door zijn lied Soldatenabschied met het refrein Deutschland muss leben und wenn wir sterben müssen. Na de oorlog wierp hij zich een tijdlang in de revolutionnaire beweging, maar trachtte ten slotte in de arbeid zijn geluk te vinden. Hij behoort met Bröger, Barthel, Engelke tot de beste vertegenwoordigers van de Duitse „Arbeiterlyrik”.Bibi.: Gedichten: Abglanz des Lebens (1914); Herz, aufglühe dein Blut (1916); Deutschland (1917); Wir Volk (1924); Mensch im Eisen (1924); Stern und Ambosz (1926); Mit brüderlicher Stimme (1934); Der grüszende Wald (Nov. 1927); Neue Erzählungen und Gedichte (1927) Romans: Siegfried (1926); Hammerschläge (1931); Die Pioniere von Eilenburg (1934); Im Pulsschlag der Maschinen (1935); Briefe und Gedichte aus dem Nachlass (1939); Skizzen und Erzählungen (1940).
Lit.: H. Eiserlo, H. L., ein Dichter des schaffenden Volkes 0938); F. Diettrich Moderne Arbeiterdichtung, in: Die Literatur, XXX (1927/28); K. Martell, Deutsche Arbeiterdichtung, in: Der Gral, XXIII (1928/’29).
