Frans toneelspeler en filmacteur (Marseille 1880 - Parijs 20 Apr. 1943), zoon van Elzassische ouders, studeerde aanvankelijk waterbouwkunde. Zijn succes bij het dilettantentoneel bracht hem er toe, zich te laten inschrijven als leerling aan het conservatorium te Marseille, waar hij in 1899 het einddiploma behaalde.
Hij debuteerde bij het „Grand Guignol’’-theater te Parijs en van die tijd af is het spelen van sterkaangezette rollen zijn grote kracht geweest. Onder Firmin Gémier* trad hij eerst op in het Théâtre Antoine en later in het Odéon. Zijn grote bekendheid verkreeg hij echter als filmacteur, wat niet wegneemt dat hij het toneel altijd trouw is gebleven.Zijn faam als filmacteur dateert reeds van zijn eerste succes als David Golder in de gelijknamige film van Julien Duvivier. Het grote publiek waardeerde hem misschien nog meer als Monsieur Lepic in Poil de Carotte, onder regie van Duvivier. Niet minder vermaard zijn Baur’s creaties in de film Rothschild en Cette vieille canaille (regie Litvak). Voorts dienen genoemd te worden zijn politiecommissaris in La tête d’un homme en vooral zijn Jean Valjean in Les Misérables van Victor Hugo (regie Raymond Bernard). Harry Baur heeft het geluk gehad, voor goede filmregisseurs te kunnen optreden, wat niet zeggen wil dat alle films, waarin hij meesterlijke creaties gaf, echte, grote filmkunst hebben gebracht. Van zijn latere creaties zijn te noemen Tarass Boulba, waarin hij optrad met Danielle Darrieux, Tourneur’s Samson met Gaby Morlay, La chute des Romanoff, Beethoven, Schuld en Boete, enz. Hij filmde eveneens in Duitsland, Engeland en Amerika en bezocht in 1938 Nederland, waar hij een voorstelling gaf van Maurice Rostand’s Le procès d’Oscar Wilde.
