in de Griekse mythologie personificaties van de stormwinden (half vogel, half mens), die mensen of voorwerpen wegrukken (Harpijen hangt samen met harpazein, roven). Ook haar namen Aello (Stormwind), Okypete (Snelvleugelige) en Kelaino (Duistere) duiden hierop.
In de Ilias is een andere, Podarge (Snelvoetige), de moeder van Achilles’ paarden (blijkbaar had men zich de Harpijen oorspronkelijk als paarden voorgesteld). Het bekendst zijn zij in de sage van Phineus, wiens voedsel zij bevuilden en roofden. Vermoedelijk moet men hier de Sirocco in haar zien, een zuidelijke wind, die dan door de zoons van Boreas (de noordenwind), Zetes en Kalais, op de vlucht wordt gejaagd. In de archaeologie is de zgn. Harpijentombe uit Xanthos (in Lydië) bekend, thans in het Brits Museum. Intussen is het zeer de vraag, of de hierop afgebeelde mensvogels werkelijk Harpijen voorstellen.
