(Rukopis Královédvorský a Zelenohorský^). De door romantiek en nationale wedergeboorte gewekte behoefte aan documenten, die het eigen verleden zouden verheerlijken en het bestaan van een oude en hoogstaande nationale dichtkunst bewijzen, bracht Vaclav Hanka (1791-1861), bibliothecaris te Praag, er toe, te zamen met de journalist en schrijver Josef Linda (1789-1834) zgn.
Oudtsjechische handschriften te vervaardigen en te „ontdekken”; het Handschrift van Königinhof (Kralové Dvur) zou hij 16 Sept. 1817 in een dorpskerk hebben gevonden, dat van Grünberg (Zelena Hora) zou hem een jaar later door onbekenden zijn toegezonden. Het eerste bestond uit 8 epische en 6 lyrische gedichten, die uit de 13de eeuw moesten stammen, doch waarin talrijke heidense elementen bewaard waren; het tweede was een episch fragment uit de 9de eeuw. Hoewel de historicus Dobrovsky het bedrog vermoedde, werd deze pia falsa zonder argwaan en met groot enthousiasme ontvangen, inspireerde zij Tsjechische literatoren, beeldende kunstenaars en componisten en versterkte zij, ook in andere talen vertaald, het Tsjechische en Slavische bewustzijn. Pas ca 1886 kwam het bedrog onomstotelijk vast te staan, vooral door de publicaties van Th. G. Masaryk (die literaire en sociologisch-historische gronden aanvoerde), Gebauer (op linguistische gronden) en Goll.Lit.: Knieschek, Der Streit um die Königinhofer und Grimberger Handschrift (1888).
