Duits schrijver (Kreuzberg. Silezië, 13 Juli 1816 - Wiesbaden 30 Apr. 1895), studeerde in de Duitse letteren en was 1839-1844 privaatdocent in dat vak te Breslau.
Van 1844 af wijdde hij zich geheel aan de letteren. Van I848-’70 was hij met Julian Schmidt redacteur van het invloedrijke liberale blad Die Grenzboten te Dresden. Behalve als dramatisch dichter — o.a. van het bekende blijspel Die Journalisten (1854) — en als schrijver van vrijwel door iedereen gelezen romans als Soll und Haben (1854) en Die verlorene Handschrift (1864), was hij werkzaam als historicus. De Bilder aus der deutschen Vergangenheit (5 dln, 1859-’67) vormen samen een cultuurgeschiedenis van groot formaat.
De minder bekende romanserie Die Ahnen (6 dln, 1873-’81) sluit daarbij aan. Zijn theoretisch werk Die Technik des Dramas (1863) heeft nog betekenis. Verder zijn bekend Erinnerungen aus meinem Leben (1887) en het politieke geschrift Der Kronprinz und die deutsche Kaiserkrone (1889).Bibi.: Gesammelte Werke,hrsg. v. H. M. Elster (12 dln, 1926).
Lit.: F. Seiler, G. F. (1898); H. Lindau, G.
F. (1907); G. Schridde, F.’s Kultur und Geschichtspsychologie (1910); J. Hofmann, G. F. als Politiker, Journalist und Mensch (1922); R.
Koebner, G. F. (1926).
