Graaf van Lobau (sed. 1810), maarschalk van Frankrijk (sed. 1831) (Pfalzburg 21 Febr. 1770 - Parijs 27 Nov. 1838), nam in 1792 als vrijwilliger dienst, onderscheidde zich in 1809 in de slag bij Aspern (ten N. van het Donau-eiland Lobau) en werd in 1813 bij Dresden krijgsgevangen; in 1815 bij Waterloo weer. Sedert 1828 was hij volksvertegenwoordiger en werd in 1830 opperbevelhebber van de Nationale Garde van Parijs, als hoedanig hij de republikeinse oproeren van 1832 en 1834 onderdrukte.
Lit.: A. A. J. Rouval, Vie du maréchal comte de Lobau (Paris 1839); Anecdotes de la vie de M. (Paris 1839).
