(in Kyoto- en Osakadialect geiko), naam voor Japanse meisjes, die veelal op daarvoor bestemde scholen zijn opgeleid voor muziek, zang en dans en er haar beroep van maken om de gasten in theehuizen met haar kunst en conversatie te onderhouden. Als muziekinstrument gebruiken zij de samisen, een soort luit met kattevel bedekt.
Vandaar worden de geisha’s dikwijls schertsend neko (kat) genoemd. Zij behoren veelal tot de meest ontwikkelde vrouwen van Japan en zo komt het voor dat de geisha door huwelijk in de beste kringen van Japan als echtgenote van een hooggeplaatste zich een plaats in de maatschappij verwerft.
