L. is de naam van een plantengeslacht uit de familie der Vlinderbloemigen (Papilionaceeën). Het telt in Zuid-Europa en West-Azië een drietal soorten, overblijvende kruiden met oneven gevinde bladeren en bladokselstandige trossen van bloemen met 5 gelijke kelktanden en 1-broederige meeldraden. Tot de sierplanten behoort G. officinalis L., gekenmerkt door een rechtopstaande, onbehaarde stengel ter hoogte van ca 1 m, bladeren met meest 15 lancetvormige, stekelpuntige deelblaadjes, blauwe of witte bloemtrossen en opstaande, lineale, ronde, schuins gestreepte peulen.
Deze plant groeit in het wild in Zuid-Duitsland, Spanje en Italië en komt nu en dan in Nederland verwilderd voor. G. orientalis Lam. is minder hoog dan de voorgaande en heeft eironde blaadjes en blauwe bloemen. Zij groeit in de Levant. Beide soorten kunnen ook ons klimaat verduren en groeien het best in een losse grond en op een zonnig plekje.
