Nederlands plantkundige (Amsterdam 18 Juni 1863 - Wassenaar 24 Juli 1935), was van i8gi-i8g6 directeur van het proefstation voor suikerriet in West-Java te Kagok-Tegal. In die tijd verschenen van hem zeer talrijke en hoogst belangrijke publicaties, vooral op het gebied van de suikerrietcultuur en de ziekten van de rietsuikerplant.
Samen met Wakker schreef hij De piekten van het suikerriet op Java (1898). In 1896 werd hij hoogleraar in de plantkunde te Utrecht. Hij vormde in die tijd een grote groep jongere biologen, die zelfstandig de wetenschap beoefenden en hierin een eervolle plaats bekleedden. Vooral de prikkelphysiologie en de studie der groeistoffen had toen zijn volle aandacht. In 1901 maakte hij een reis naar Suriname en de Nederlandse Antillen. Na zijn aftreden te Utrecht (1933) was hij nog werkzaam te Leiden.Bibl.: De jongste toestanden der vacuolen (1886); Vele studies over Podostemaceae (1908 vlg.); Leerboek der Alg. Plantkunde (1923, 2de dr. 1930) enz.
Lit.: Vakbl. v. Biologen, 18 Juni 1933, met bibl.
