Zwitsers pharmacognost (Langenthal 15 Mei 1828 - Bern 13 Dec. 1894), was privaatdocent te Bern en werd in 1873 hoogleraar te Straatsburg. Dank zij zijn uitgebreide botanische, chemische en linguïstische kennis is hij de grondlegger geworden van de moderne pharmacognosie*. In het door hem met de Engelse pharmacognost Daniel Hanbury (gest. 1875) geschreven Pharmacographia (1874; 2de dr. 1897) zijn zijn uitvoerige historische en botanische onderzoekingen aangaande als geneesmiddelen gebruikte plantendelen grotendeels neergelegd.
De latere uitgaven van zijn Lehrbuch der Pharmakognosie des Pflanzenreiches (1867, herdr. 1883 en 1891) zijn voor de gehele wereld jarenlang het standaardwerk over pharmacognosie geweest.Lit.: A. Tschirch, Handb. d. Pharmakognosie Bd I, Abt. III (Leipzig 1933), blz. 1822 e.v.
