ps. voor F. Carcopino, Frans schrijver (Nouméa, Nieuw-Caledonië, 3 Juli 1886), heeft een aantal verzenbundels gegeven en later een reeks beschrijvingen uit de apachenwereld, waarvan sommige gekenmerkt zijn door een meedogenloos realisme en L’Homme traqué de prijs der Académie Française verwierf.
Ook schreef hij een aantal kunstcritieken.Bibl.: Poëzie: Instincts, poèmes en prose (1911); La Bohême et mon cœur (1912); Chansons aigres-douces (1912); Au vent crispé du matin (1913); Petits airs (1920); A l’amitié (1937); Proza: Jésus-la-caille (1914); Les Innocents (1917); Au coin des rues (1918); Scènes de la vie de Montmartre (1919); L’Equipe (1919); L’Homme traqué (1922); Rien qu’une femme (1924); Perversité (1925); De Montmartre au Quartier latin (1926); L’amour vénal (1927); Rue Pigalle (1928); L’Ombre (1933); Mémoires d’une autre vie (1934); Brumes (1935); La Danse des Morts (1948). Critisch werk: Maurice de Vlaminck (1920); Les Humoristes (1921); La légende et la vie d’Utrillo (1921); Chas. Laborde (1921); Le roman de François Villon (1926); Verlaine, poète maudit (1948).
