Spaans lyrisch dichter (Sevilla ca 1534-1597), was geestelijke. Herrera schreef minnedichten (canciones, sonnetten en elegieën) en heroïsche verzen.
De eerste staan onder invloed van Petrarca, Bembo en Ausías March. Van de heroïsche gedichten verdienen vermeld te worden de Canción en alabanza de la Divina Majestad por la Victoria del señor don Juan, of Canción a la Batalla de Lepanto (1572), waarin de invloed van bijbelse elementen zeer sterk is, evenals in de Canción por la pêrdida del rey don Sebastián (1578), in Al santo rey don Femando en in de canción Al señor don Juan de Austria, vencedor de los moriscos de las Alpujarras (1571). In tegenstelling met Garcilaso, die, zelf krijgsman, nimmer heroïsche en vaderlandse onderwerpen bezingt, vermeit Herrera, man des vredes, zich hierin bij voorkeur.Herrera behoort met Garcilaso en Góngora tot de grootste Spaanse dichters. Zijn tijdgenoten noemden hem, met Andalusische overdrijving, El Divino. Hem komt de verdienste toe een rijke dichterlijke taal te hebben gesmeed, wezenlijk verschillend van de taal van het proza.
Bibl. (teksten): Algunas obras, ed. critica de A. Coster (Paris 1908); Poesias, ed. V. Garcia de Diego (Madrid 1914), in de reeks. „Clásicos Castellanos”, t. 26, met inl.; L’Hymne sur Lépante, ed. A. Morel-Fatio (Paris 1893).
Lit.: A. Coster, Fern. de H. (El Divino) (1534-1597) (Paris 1908); F. Rodriguez Marin, El „divino” H. y la Condesa de Gelves (Madrid 1911).
