pseud. van F. I.
Goerwitsj, Russisch sociaaldemocraat (geb. 1871), een van de leiders van het Mensjewisme, van professie geneesheer, werkte ca 1895 in de St Petersburgse „Bond ter bevrijding van de arbeidersklasse” en behoorde daarna tot de Iskragroep. In de jaren van reactie, die op de revolutie van 1905 volgde, behoorde hij tot de zgn. liquidatoren, in de oorlogsjaren was hij pacifist en gematigd internationalist („centrist”), na de Februari-(Maart) revolutie van 1917 stond hij aan de zijde van de regering en verdedigde de voortzetting van de oorlog. Na de October-(November) revolutie van dat jaar werd hij een actief tegenstander van de Sovjetmacht in naam van de democratie. Sinds 1922 is hij emigrant.
Hij was een van de leidende figuren in de Socialistische Arbeidersinternationale (zgn. Ilde Internationale). In 1946 publiceerde hij een boek over de Oorsprong van het bolsjewisme (Russisch).
