Frans schrijver en apologist (Lorient 4 Nov. 1828 - Lorient 14 Juli 1885), trok zich al vroeg definitief terug op het kasteel de Keroman bij Lorient, dat hij alleen verliet voor ontmoetingen met zijn geestverwanten Léon Bloy* of Barbey d’Aurevilly*. Door sommigen beschouwd als een geniaal schrijver, die vergeleken moet worden met een Pascal of een Lamennais, zien anderen in hem slechts een „illuminé”, een filosoof, bij wie het sentiment wel heel sterk de logica overheerst, een ziener, geen denker.
In zijn meest gelezen boek L’Homme (1872) getuigt hij op welsprekende wijze van zijn Katholicisme in al zijn absoluutheid. Door dit boek met zijn sterke mystieke inslag en zijn rijke verbeelding, heeft Hello grote invloed uitgeoefend op schrijvers als L. Bloy en G. Goyau en in Nederland op M. A. P.
C. Poelhekke.DR R. WIARDA
Bibl.: M. Renan, 1*Allemagne et l’athéisme au XIXe siècle (1859) î Le Style (1861) ; M. Renan et la Vie de Jésus (1863) ; Rusbroek l’Admirable (1869); Physionomies de Saints (1875); Paroles de Dieu (1877) ; Contes extraordinaires (1879); Les Plateaux de la balance (1880); Le Siècle (1895); Du Néant à Dieu (1921); Regards et lumières (1929) ; Les plus belles pages d’E. H., p.p. P. Guilloux (1924); Textes choisis et présentés par S. Fumet (1944).
Lit.: J. Serre, E. H., L’homme, le penseur, l’écrivain (1894); R. de Gourmont, Le Ile livre des Masques (1898); J. v. Veen, E. H. (Amsterdam 1906); R. Martineau, Un Vivant et deux Morts (nouv. éd. 1914) ; S.
Fumet, E. H. ou le Drame de la Lumière (Freiburg, Zw. 1928, herdr. 1945); H. Marchand,E.H.,diss. Kôln (1932).
