Frans componist (Parijs 2i Jan. 1855-Mantes 10 Juni 1899), studeerde eerst rechten, vervolgens muziek bij Massenet en César Franck. In 1889 werd hij secretaris van de Société Nationale de Musique.
Hij stierf op zijn landgoed Limay door een fietsongeluk. In zijn werk onderging hij sterk de invloeden van Wagner en Franck. Zijn aristocratische geest uitte zich het best in stemmingen van geresigneerde melancholie en van beheerst hartstochtelijk en smartelijk verlangen. Van zijn door strenge zelfcritiek betrekkelijk kleine oeuvre wordt het Poème voor viool en orkest nog steeds regelmatig uitgevoerd.
Voorts schreef hij de opera’s Hélène en Le roi Artus; toneelmuziek bij The Tempest van Shakespeare; een symphonie, het symphonisch gedicht Viviane, een pianoconcert, Veda-hymne (met koor), Poème de L’Amour et de la Mer (met zangsolo), de lyrische scène Jeanne d’Arc; kamermuziek, zoals een pianokwartet en een onvoltooid strijkkwartet; pianowerken en liederen.
