Duits psychiater (Neustrelitz 15 Febr. 1856 - München 7 Oct. 1926), werd hoogleraar te Dorpat in 1886, te Heidelberg in 1890, te München in 1903 (tot 1921). Hij had grote invloed op de ontwikkeling der psychiatrie in het begin dezer eeuw.
Hij zag in het verloop van geestesziekten een belangrijk criterium voor haar onderscheiding en indeling; verschillende ziektebeelden, die tot een zelfde eindstadium leiden, horen bij elkaar. Zo kwam hij tot de onderscheiding van de dementia praecox en de manisch-depressieve psychose, welke ziekten hij uitvoerig bestudeerde. Verder schreef hij enkele, destijds veel gebruikte leerboeken over psychiatrie.Bibl.: Einl. in die psychiatr. Klinik (1901, 4de dr. 1921, ook in Eng., Fr. en Russ. vert.); Compendium der Psychiatrie (1883, ook in Eng. en Russ. vert.; latere dr.: Psychiatrie, 8ste dr. in 4 dln, 1909-’15, 9de dr. dl i en 2 met J. Lange, 1927).
Lit.: Münchener Mediz. Wochenschrift (1926).
