(Hermann) , een der grootste Duitse scheikundigen (Euskirchen 1 Oct. 1852 - Berlijn 15 Juli 1919), was hoogleraar in de organische chemie aan de Universiteit te Berlijn. Hij is vooral bekend door zijn geniale, klassieke onderzoekingen op het gebied der ureum- en purine-derivaten, maar vooral op dat der suikers, koolhydraten en eiwitstoffen (polypeptiden); zijn arbeid is in dit opzicht baanbrekend geweest en verzekert hem een blijvende plaats in de ontwikkelingsgeschiedenis der organische chemie.
In 1902 werd hem de Nobelprijs toegekend.Bibl.: Aus meinem Leben (1922); Anleitung zur Darstellung organischer Präparate (ude dr., 1930); Untersuchungen aus verschiedenen Gebieten (1924); Gesammelte Werke, uitgeg. d. M. Bergmann, in 6 dln (Leipzig 1903-1924).
Lit.: K. Hoesch, E. F., sein Leben und sein Werk.
