is een plaats, gelegen in Egypte op ongeveer 100 km ten W. van Alexandrië, alwaar tijdens de Afrika-campagne in Wereldoorlog II enige slagen tussen de Duitsers-Italianen en de Engelsen zijn geleverd. Nadat generaal Rommel op 26 Mei 1942 zijn offensief heropend had tegen de stelling Bir Hakeim-Gazala en de Engelsen had genoopt deze prijs te geven, lag, toen ook Tobroek op 21 Juni 1942 was bezweken, de weg naar Egypte voor hem open.
Hij rukte snel op en kwam op 30 Juli voor de el-Alameinstelling, die zich uitstrekte van de zee tot de Qattara-depressie, ongeveer 45 km breed was en het Nijldal dekte. Op 1 Juni viel Rommel deze stelling met sterke pantserstrijdkrachten aan en wel in een frontaanval, daar omtrekken der positie niet mogelijk was. In een vijfdaagse hevige strijd gelukte het de Engelsen onder Auchinleck, de doorbraak te verhinderen, waarop zij tijd kregen om hun stellingen te consolideren en te versterken, wijl Rommel zijn pogingen voorlopig opgaf. — Op 31 Aug. 1942 hernieuwde deze het offensief. De aanval had plaats bij el-Hemeimat, in het Z. van de stelling. Ook nu slaagde Rommel niet: wel werd el-Hemeimat genomen, maar ten slotte moest hij op 3 Sept. naar zijn punt van uitgang terug. De 23ste Oct. 1942 nam het Engelse 8ste leger, sinds de zomer onder bevel van Alexander en Montgomery, het initiatief, gesteund door een talrijke luchtmacht en vlooteenheden. De hoofdaanval had in het N. der stelling plaats, terwijleen schijnaanval in het Z. de troepen van de As bond. Een geweldige tankslag volgde, die tien dagen duurde en waarin het 8ste leger geleidelijk de overhand kreeg. Op 2 Nov. begon het een nieuwe hevige aanval, die het op 3 Nov. in het bezit bracht van Tel-el-Aqqaqir, een belangrijk steunpunt van het Afrika-korps. Op 4 Nov. kon het Engelse Hoofdkwartier mededelen, dat Rommel’s leger in volle aftocht was. 13000 werden gevangengenomen, meest Italianen, door de Duitsers, die zich van de vervoermiddelen meester maakten, in de steek gelaten. Onder de gevangenen bevond zich evenwel de commandant van het Afrika-korps, generaal Ritter von Thoma; Rommel zelf ontsnapte ternauwernood. De betekenis van deze derde en laatste slag om Alamein was zeer groot: zij stelde definitief Egypte veilig en betekende het begin van het einde van de Duits-Italiaanse veldtocht in Afrika (z Afrika, Wereldoorlog II).
