Frans schrijver (Dijon 4 Febr. 1862 - Parijs 2 Apr. 1942), schildert in zijn romans het grijze, monotone leven in de provincie, waar achter de gesloten gordijnen zo vaak zich een tragedie afspeelt, waarvan de omringende voorwerpen alleen de stille getuigen zijn: Les Choses voient (1914). Dank zij de beide kanten van zijn eigen persoonlijkheid geeft de schrijver enerzijds de gedetermineerde evolutie van zijn romanfiguren, maar buigt zich tevens vol mededogen over hun leed, een weg wijzend ook tot bevrijding uit lijden en eenzaamheid door zelfverloochening en opoffering voor de naaste: [i]L'Ascension de M.
Baslèvre[/i] (1919). Alleen een strengere verzorging van vorm en stijl zouden Estaunié’s nobele romans tot meesterwerken van de wereldliteratuur hebben gemaakt. Zijn opmerkingen over de Hollandse schilderkunst in Petits Maîtres (1893), dat bedoeld was als een weerlegging van Taine’s Philosophie de l’Art dans les Pays-Bas, zijn oppervlakkig of bezijden de waarheid. DR R. WIARDA
Bibl. : Un Simple (1888); Bonne-Dame (1892) ; L’Empreinte (1896); Le Ferment (1899); L’Epave (1901); La Vie secrète (1908); Solitudes (1918); L’Appel de la Route (1923); L’Infirme aux Mains de Lumière (1923); Le Labyrinthe (1925); Le Silence dans la Campagne (1926); Tels qu’ils furent (1927). Technische werken: Les Sources d’Energie électrique (1895); Principes généraux de télécommunication électrique (1904).
Lit.: A. Züblin, E. E., le penseur et l’artiste (thèse de Zürich, 1929); Daniel Rops, E. E. (1931); R. Carter Hox, Ed. E. The Perplexed Positivist (London 1949).
