was een koning van Wessex en opperkoning van het Angelsaksische Engeland (Oct. 939 - 26 Mei 946). Hij was een zoon van Edward de Oudere en volgde, 18 jaar oud, in 939 zijn halfbroeder Aethelstan op.
De Denen, die zich in de loop der 9de eeuw in Engeland hadden gevestigd en er de hegemonie van de koningen van Wessex hadden dienen te erkennen, meenden nu hun slag te kunnen slaan. Voor de plotselinge overval van Olaf Guthfritson moest Edmund zwichten (940), doch krachtdadig herorganiseerde hij de tegenstand; in 942 werd het verloren gegane gebied heroverd en in 944 het Deense machtscentrum in Northumbrië onder de voet gelopen. Op het hoogtepunt van zijn macht werd Edmund te Pucklechurch vermoord door de outlaw Liofa. Daar zijn twee zoons — de latere koningen Edwy (955-959) en Edgar — te jong waren, werd hij opgevolgd door zijn broeder Edred (946-955).
