of Drogman, van het ArabischTurkse woord Terdjumân, „tolk”, is de naam, waaronder in Oosterse landen, en vooral Turkije, de in de betrekkingen tot vreemde naties gebruikte tolken bekend zijn geworden. In alle administraties, die met buitenlands verkeer gemoeid waren, werden tolken gebruikt.
De tolken aan het Turkse hof werden op de duur zeer invloedrijke personen; zij werden sedert de 17de eeuw gerecruteerd uit aanzienlijke Griekse families te Constantinopel. Door de politieke betekenis van de functie was zij bovendien niet zonder gevaar; verscheiden Porte-drogmans zijn in de loop van de geschiedenis ter dood gebracht. Van oudsher hadden ook de vreemde gezantschappen en consulaten drogmans in hun dienst, wier bevoegdheid onder meer in de met de Porte gesloten capitulaties geregeld was. Aanvankelijk nam men deze lieden uit Christelijke onderdanen van de Porte, maar sedert de helft van de 19de eeuw hadden de meeste gezantschappen drogmans van hun eigen nationaliteit, die daartoe een bijzondere opleiding hadden genoten. Nadat in 1923 bij het verdrag van Lausanne de afschaffing van de capitulaties een voldongen feit is geworden, erkent de Turkse regering geen vreemde ambtenaren meer als drogman, evenals ook in de Turkse administraties sedert lang met dit instituut gebroken is.
