zich noemende Eppo D., Nederlands schilder en tekenaar (Bandoeng 2 Juli 1907), studeerde enige tijd aan de Landbouwhogeschool te Wageningen, ontwikkelde zich echter autodidactisch tot beeldend kunstenaar van bijzondere veelzijdigheid. Hij illustreert o.a. in periodieken, tekent politieke prenten en affiches, maakte wandschilderingen en glasgraffito’s.
Zijn tekeningen laten zien, dat figuren als Th. Th. Heine, Gulbransson, Wille en Paul hem hebben geanimeerd. Bovendien vindt men in zijn meeste grafisch werk iets terug dat herinnert aan de kunst van Indonesië, nl. de lust tot het vullen van het beeldvlak tot aan de randen. Daar doorheen speelt soms een welhaast 19de eeuwse gratie, die echter een sombere achtergrond heeft. Boosaardig zijn dikwijls Doeve’s mensen en dieren, vol spot en van een intellectuele hoogte gezien. In zijn schilderijen is hij een der schilders van de „nieuwe realiteit”. Hij zocht een zorgvuldige, zogeheten primitieve detaillering en hij verzuimt daarbij romantische enscenering noch motieven.A. GLAVIMANS
Lit.: Uitgebr. bibl. en biogr.: A. Glavimans, J. F. Doeve, teekenaar (Rotterdam-Antwerpen 1947); voorts: Idem, Doeve in: Graphis Vol. IV (Zürich 1948); Idem, Doeve (Amsterdam 1949).
