Russisch schrijver en criticus (Nisjni Nowgorod 5 Febr. 1836 - Leningrad 29 Nov. 1861), produceerde zeer kort, nl. van 1856 tot zijn dood. Hij bepaalde zich hoofdzakelijk tot de medewerking aan het tijdschrift Sowremennik (De tijdgenoot), maar deze werkzaamheid bezorgde hem reeds als vrijzinnig publicist grote roem.
Merkwaardig zijn van hem de Bouwstoffen tot de levensbeschrijving van Tsjernysjewskij (1862). Zijn opvattingen over kunst waren dezelfde als die van zijn voorganger Tsjernysjewskij: kunst was een hulpmiddel, waardoor ook de minder begaafden het schone in de natuur en in het leven konden genieten, zij moest dus een getrouwe weerspiegeling zijn van de werkelijkheid. Vooral bekend is zijn aanval op het Oblomowisme. Na zijn dood werden zijn opstellen en verhandelingen gebundeld (4 dln, 1862; laatste druk 1911-1914 10 dln).
