tegenpaus, uit Alexandrië door de Monophysieten verbannen, vluchtte hij naar Rome, vertegenwoordigde P. Symmachus bij keizer Theoderik en ijverde te Constantinopel voor de kerkelijke vrede.
Terwijl paus Felix IV uitdrukkelijk Bonifatius II als opvolger had aangewezen, werd Dioscorus op 17 Sept. 530 door een Antigotisch-Byzantijnse partij tot paus gekozen. Het schisma eindigde door zijn vroege dood (14 Oct. 530). Bonifatius sprak over hem na zijn dood de banvloek uit en deed het document door 60 aanhangers van Dioscorus ondertekenen. Paus Agapitus liet in 535 het document openlijk verbranden.Lit.: J. B. Sägmuller, in Theol. Quartalschr., 85 (1903), 91-108; 235-254.
