Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 23-01-2023

DIGAMMA

betekenis & definitie

(d.i. dubbele gamma, wegens de vorm Ϝ) is de zesde letter van het oude Griekse alphabet; zij komt in het jongere Griekse alphabet (behalve in het cijferalphabet met de waarde 6) niet meer voor, daar de klank (w) in de uitspraak gaandeweg verdwenen was. Terwijl het Ionisch-Attische dialect de wau, zoals de eigenlijke naam luidt, vroeg verloor, hebben andere dialecten, zoals de inscripties bewijzen, de klank veel langer behouden.

In de Homerische gedichten kan op talrijke plaatsen een metrische onregelmatigheid uit het wegvallen van de digamma verklaard worden. Van deze invloed van een niet of nauwelijks meer gehoord, en dus door geen letterteken meer weergegeven, phoneem hadden de oude Griekse geleerden geen vermoeden meer; zij is eerst in de 17de eeuw door de Engelse geleerde R. Bentley weer ontdekt.

< >