Frans dichter (Vertus, Champagne, 1346 - 1406 of 1407), maakte als afgezant van Karel VI reizen naar Bohemen, Italië en Vlaanderen. Hij schreef een buitengewoon groot aantal gedichten (omtrent 1500 stuks en in totaal 82.000 verzen, vooral balladen, rondelen, virelais, chansons royales, enz.), waaronder zowel gelegenheidspoëzie als liefdeslyriek, doodsklachten, officiële gedichten en lofzangen voorkomen.
Hierin en in zijn Le miroir du mariage, dat meer dan 12.000 regels lang is, toont hij zich dikwijls een vrouwenhater. Belangwekkend zijn nog de Art de dictier (1392), een Franse poëtica, en de Dit des quatre offices de l’ostel du roi (1360), de eerste Franse moraliteit. Deschamps kan als een dichter-journalist worden beschouwd en heeft verscheidene lezenswaardige dichtwerkjes gemaakt.Bibl.: Œuvres complètes, door de markies de Queux de Saint-Hilaire en Gaston Raynaud uitgegeven (11 dln, 1878-1903) (Société des Anciens Textes français).
Lit.: E. Hoepffner, E. D. Leben u. Werke (Strassburg 1904); E. Fehse, Sprichwort u. Sentenz bei E. D. (diss. Berlin 1905); J. G. Bruins, Observations sur la langue d’E. D. (diss. Amsterdam 1925); F. Frese, Allegorische u. myth. Gestalten in den Dichtungen E. D. (diss. Münster 1934); A. Dickmann, E. D. als Schilderer der Sitten seiner Zeit (diss. Münster 1935).
