of Christinos noemde men in Spanje de staatkundige partij, die de rechten van koningin Maria Christina, als voogdes van haar dochter Isabella, tegen de aanspraken en aanvallen van de Carlisten verdedigde en die eveneens opkwam voor liberale hervormingen. Zij hadden eerst als leider Martinez de la Rosa, aan wie de regentes de vorming van het ministerie had opgedragen.
Maar na de afkondiging van een grondwet (1834), die niet verder ging dan de Franse Charte van 1814, verdeelden de Cristinos zich in Progresistos en Moderados, van wie de eersten de Spaanse grondwet van 1812 terugverlangden. De vooruitstrevenden, steunend op de ontwikkelde burgerij en vele officieren, gesteund door Engeland en Frankrijk, wonnen onder hun leider Espartero, die in 1839 een overeenkomst wist te sluiten met Maroto, de leider van de Basken, en daarna de Carlisten geheel wist te verdrijven. Maar ook daarna kwam nog veel strijd voor (z Maria Christina).