in de wiskunde zijn symbolen (gewoonlijk door hoofdletters aangeduid), die coördinatencombinaties voorstellen, waarbij aan de coördinaten complexe waarden worden toegekend, en waarop vervolgens de gebruikelijke meetkundige terminologie wordt toegepast. Daar ieder complex getal uit twee componenten bestaat, wordt een complex punt met n+1 homogene coördinaten (of, gelijk men het uitdrukt: „gelegen in een n dimensionale complexe ruimte”) door 2n (enkelvoudige) gegevens bepaald en het kan dus ook als een punt in de (reële) ruimte van 2n dimensies worden beschouwd.
Daar enkel de 1-, 2- en 3-dimensionale analytische meetkunde (en dan nog slechts bij benadering) voor een physische interpretatie vatbaar zijn, is zulks voor de complexe meetkunde van twee dimensies enkel mogelijk, indien aan één van de beide coördinaten enkelvoudige (of „reële”) waarden worden toegekend, doch deze meetkunde heeft voor n >2 enkel algebraïsche betekenis. Voor n — 1 kan de complexe meetkunde als („reële”) vlakke meetkunde worden opgevat. (Voorts z complexe functies).
