een der voornaamste strijders voor het Provençaals tegen de overheersende positie van het Frans, is, hoewel geboortig uit Provence, een tegenstander van de invoering van de taal van Mistral als algemeen beschaafd en een aanhanger van een meer archaïserende spelling. Hij is hoogleraar te Montpellier, waar hij de Provençaalse taal en letterkunde onderwijst.
Als gevangene in Duitsland schreef hij zijn aangrijpende Poemas sens poesia, sterk afwisselende impressies: neerslachtigheid, verlangen naar zijn Provence, opstandigheid, maar zonder haat (men leze Joina alemanda); afwisselend ook van rhythme. In 1947 verscheen een dichtbundel Bestiari (Dierenboek), waarin hij voor de Provençaalse poëzie nieuwe bronnen van inspiratie aanboorde.