Zweeds schrijver (Strangnas 20 Mrt 1799 — Stockholm 7 Febr. 1839), studeerde filosofie in Uppsala en was aangesloten bij de sterk nationaal getinte vereniging Götiska Förbundet. Hij was enige tijd werkzaam als ambtenaar, maakte een studiereis naar Italië en leefde later van zijn pen.
Hij vertaalde werken van Shakespeare en Schiller. Nicander is in zijn poëzie een epigoon van de romantiek, maar zijn lyriek is melodieus en enkele van de aan Italië gewijde sonnetten zijn meesterlijk. Ook enkele prozavertellingen in Hesperiden (1835) zijn zeer verdienstelijk. Onder de leden van Götiska Förbundet, die allen een oude Noorse naam hadden, heette hij Norna-Gest. Vandaar de Runor av NornaGest, gedichten over Oudnoorse onderwerpen. Later behandelde hij ook half historische onderwerpen uit de geschiedenis van andere volken, zoals in de romancecyclus Konung Enzio (1827). Hij was geen strijder, meer een aesthetisch genieter van de rust.Bibl.: Runesvardet (1820, tragedie); Fjarilar från Pinden (1822); Dikter (1825, 1826); Nya dikter (1827); Minnen från Södern (I—II, 1831, 1839); Samlade Dikter, 4 dln (Stockholm 1839-41); Samlade Arbeten, 2 dln (3de dr., ald., 1862).
